خدمات سپیده دم به یاد کشته شدگان جنگ در روز آنزاک است



استرالیایی ها و نیوزلندی ها در مراسم سحر و راهپیمایی های خیابانی در خانه و مناطق دورتر برای بزرگداشت کشته شدگان جنگ در روز آنزاک گرد هم آمدند.

این دو کشور روز آنزاک را در 25 آوریل هر سال جشن می گیرند – تاریخی در سال 1915 که نیروهای ارتش استرالیا و نیوزلند در سواحل گالیپولی در شمال غرب ترکیه فرود آمدند، که شروع یک کارزار جنگ جهانی اول بود.

نخست وزیر آنتونی آلبانیز با بیش از 30,000 نفر که در یادبود جنگ استرالیا در کانبرا پایتخت برای اولین روز آنزاک از زمان انتخاب دولت او تقریباً یک سال پیش جمع شده بودند، صحبت کرد.

گالیپولی تنها یک نبرد در تاریخ ما است، اما در تمام داستان‌های شجاعت و انعطاف‌پذیری آن، در حقیقت ساده آن که استرالیایی‌ها به دنبال یکدیگر هستند، مهم نیست که اوضاع چقدر بد پیش می‌آید، برای چیزی بسیار بزرگ‌تر در ما ایستاده است. قلب جمعی،” او گفت.

یک سرباز استرالیایی در حالی که مردم در مراسم خدمات سحر در ساحل Anzac Cove در شبه جزیره گالیپولی، ترکیه شرکت می کنند، کیسه می نوازد (Emrah Gurel/AP)

دولت او شب روز آنزاک را برای انتشار مروری بر نیروی دفاعی این کشور انتخاب کرد که در آن هشدار می‌داد که قدرت نظامی و قاطعیت رو به رشد چین به این معنی است که انزوای جغرافیایی استرالیا از درگیری‌های جهانی محافظت نمی‌کند.

این گزارش افزایش هزینه های دفاعی استرالیا و پذیرش سریع فناوری موشکی را برای حمله به اهدافی در بردهای بلندتر توصیه می کند.

در حالی که جانبازان دو جنگ جهانی برای دهه‌ها بر مراسم و راهپیمایی‌های روز آنزاک تسلط داشتند، نوادگان آنها و نسل‌های جوان غیر مرتبط جای آن‌ها را گرفته‌اند و این انتظار را که این سنت ممکن است همراه با کهنه‌سربازان از بین برود را رد کرده‌اند.

مت کیوگ، وزیر امور کهنه سربازان، که نماینده دولت وی در مراسم سحرگاه گالیپولی بود، گفت: «آنچه که ما واقعاً شاهد آن بودیم روز آنزاک فقط مربوط به یک درگیری نیست، اکنون روزی است که ما نه تنها از کسانی که جان باخته‌اند، بلکه همه آنها را گرامی می‌داریم. افرادی که در درگیری با لباس ما از طرف ما خدمت کرده اند.»

ادی مک مولن، دو ساله، لباس کت پوشیده است و در حالی که ملوانانی را که برای رژه روز آنزاک در سیدنی آماده می شوند را تماشا می کند، کیسه هایی حمل می کند (ریک رایکرافت/AP)

در سیدنی، گلندا ریکسون مدال‌های پدر فقیدش هنری “هری” ریکسون، یک پیاده نظام جنگ کره را پوشید و از اینکه هفتادمین سالگرد آتش‌بس کره در مارتین پلیس، جایی که مراسم سحر از سال 1927 برگزار شده است، متاثر شد.

او گفت: “معمولاً آنها چیزی نمی گویند – مثل این است که جنگ فراموش شده است.”

من واقعاً به پدرم افتخار می کنم. او هشت سال پیش از دنیا رفت. روز خاصی است. ما همیشه راهپیمایی او را تماشا می‌کردیم.»

علاوه بر 70 سال از پایان دخالت استرالیا در جنگ کره، مراسم امسال نیز 50 سال از خروج آخرین نیروهای استرالیایی از جنگ ویتنام را گرامی داشت.

مراسم سحر و راهپیمایی نیز در سراسر نیوزیلند و شمال فرانسه برگزار شد.


دیدگاهتان را بنویسید